30 augustus 2025

Traditioneel zijn is goed, mits het eigen keus is.

 Mensen kijken, een grote hobby van me, je ziet en hoort de leukste, raarste en raakste dingen. Zoals recentelijk toen een gemengde groep - vrienden, collega's of een mix van - neerstreek op het terras.

"Heeft een van jullie toevallig ook de docu over 'trad-wives' gezien?" vroeg een van de jongere mannen van het bonte gezelschap. "Dat zou ik ook wel willen, zo'n trad-wife".

"Vertel eens wat nieuws, jij verdomt het om je lege kopje naar de keuken te brengen!" kwam direct als antwoord van een van de aanwezige dames. "Of de asbak te legen. En waag het eens om te zeggen dat dat 'vrouwen' taken zijn. Een trad-wife, ik krijg nu al medelijden met jouw toekomstige vriendin!"

Een ander ging er wat serieuzer op in:

"Zolang het haar eigen keuze is om een traditionele huisvrouw te zijn vind ik het best, maar zodra er dwang van ouders, geloof of een politieke partij bij komt kijken dan zet ik daar grote vraagtekens bij. Ik heb het ook gezien en ik ging echt stijgeren toen die man van zo'n traditionele huisvrouw vond dat 'van nature de vrouw ondergeschikt is aan de man'!" ze werd opnieuw boos.

" Jij bent gewoon een feministe," vond de aanstichter van het gesprek.

Drifig schudde ze het hoofd:" Nee, ik wil er met vuur en vlam voor waken dat alles waar mijn moeder, mijn grootmoeder en zelfs mijn overgrootmoeder jarenlang voor gevochten heeft klakkeloos aan de kant wordt gezet! "

Een ander van het gezelschap, een man van middelbare leeftijd bemoeit zich ermee. 

" Nou, die man heeft wel gelijk: van nature heeft de man overwicht."

Dat was tegen het zere been van alle vrouwelijke aanwezige, ze vielen haast over elkaar heen om hem van rebliek te dienen. 

"Joh, ga je schoolgeld voor biologie terughalen, dan word je eindelijk rijk!"

"Dat geloof je toch zelf niet?"

"Bijen, mieren, hebben die een koning of een koningin? En vergeet de bidsprinkhaan niet!" 

Op die laatste opmerking gaat hij in. 

"Maar dat zijn insecten!" 

Een paar dames schudden het hoofd in ongeloof. 

"Dus jij vat alleen zoogdieren onder 'de natuur'? Ook goed: olifanten, leeuwen, makaken, walvissen, wolven, hyenas en nog heel veel andere zoogdieren - allemaal matriarchische groepen, waar de mannetjes of soms een enkel mannetje voor de verdediging van de groep zorgen, maar deze niet leiden. Dat doet het alpha vrouwtje of de oudste matriarch. "

"En de Zilverrug dan, bij de gorilla's?" 

"Oh, die mag op z'n borst trommelen als verdediging van de groep, maar niet tegen de groep, dat accepteren de vrouwtjes niet. En trouwens, als een vrouwtje het niet wilt, dan wordt er echt niet gepaard, laten de menselijke mannen daar eens een voorbeeld aan nemen! En bij vogels kiest het vrouwtje een mannetje - nooit andersom."

De jongere man geeft zich nog niet over. 

"Maar mannen zijn sterker dan vrouwen." 

Hilariteit ten top bij de dames, zelfs sommige van de andere, oudere, mannen grinniken. 

"Domme krachten moeten er nu eenmaal ook zijn." grinnikt iemand. 

De 'feminists' legt een hand op de arm van de jonge gast. 

"Als jij denkt dat sterk, in de betekenis van kracht, gelijk staat aan macht en daardoor leiderschap dan heb jij nog veel te leren. Mannen die vinden dat zij de macht mogen uitoefenen doordat zij sterker zijn dan anderen komen vaak niet veel verder dan een wedstrijdje ver-pissen. Bij leiderschap komt echt wat anders kijken, hoe zorg je ervoor dat iedereen - man en vrouw - het beste uit zichzelf haalt en daardoor de hele groep 'sterker' maakt, hoe zorg je ervoor dat iedereen de zelfde kant uitgaat. Als dat alleen dmv kracht in de vorm van dwang gaat is dat dictatuur en overheersing - geen leiderschap."

"En ga jij nu maar braaf het tweede rondje bestellen, dan doe je iets zeer nuttigs voor de groep." 

Zo is het, wat iemand ook voor rol kiest in het leven, zodra het iets anders is dan eigen keuze is het geen kiezen maar dwang. En daar is nog niemand echt gelukkig van geworden. 


28 augustus 2025

Elektrische Solex, Het antwoord op de fat-bike

Ken je ze (nog)? De Solex uit de jaren 60-70? Met het uiterlijk van een robuuste fiets en het gedrag van een brommer? Eind jaren 60 had mijn oudere buurmeisje zo'n apparaat. Ik werd er aan herinnerd door een tweetal dames van middelbare leeftijd, zeg maar mijn leeftijdsgenoten, die net bijna van de sokken waren gereden door een tweetal fat-bikes met zeer jonge tieners erop en daardoor zwaar geaggiteerd door het autoloze centrum liepen. 

"Kutdingen!" blies een van de dames kwaad uit. "Die krengen zouden verboden moeten worden!"

Boos staarde ze de boosdoeners na. Haar vriendin, zus? knikte braaf maar bracht een bezwaar ter berde.

"Zo'n fat-bike valt onder de elektrische fietsen en dan is het heel moeilijk om daar maatregelen tegen te nemen zonder dat die dan ook de normale e-bikes treffen."

De nog steeds boze dame draaide zich om naar haar vriendin, zus. 

"IK heb een elektrische fiets, als ik stop met trappen verlies ik vaart. Dat," ze wees driftig richting het snel verdwijnende tweetal. "En deze," ze gebaarde fel naar een volgende fat-bike die hen rakelings passeerde met twee joelende kinderen erop. 

"Dit zijn geen elektrische fietsen. Een paar keer trappen en het kreng gaat vanzelf en steeds harder! Dat is geen e-bike, dat is een elektrische Solex!"

Precies! En een elektrische Solex is een aparte categorie. En voor een aparte categorie kun je wel maatregelen nemen zoals een minimum leeftijd, een helmplicht of een rijbewijs. 

Of nog beter: gewoon verbieden! 

25 augustus 2025

De jeugd van tegenwoordig

Als je er aandacht voor hebt dan kun je de leukste en raarste dingen horen. Zo ook laatst in de stad.

Voor me loopt een groep tieners, jongens en meisjes. Hoe oud zouden ze zijn, ik schat zo'n 15 - 16 jaar. Ze lopen te slenteren, elkaar te duwen, te giechelen en te lachen. Totdat ze worden gepasseerd door een tamelijk lange, slanke vrouw met benen tot aan haar oksels. Een van de jongens fluit tussen z'n tanden en zegt, tamelijk luid:

"Lekker kontje!"

Dit levert hem een stomp tegen zijn bovenarm aan van een van de meisjes. Hij slaakt een verbaasde kreet van pijn en kijkt haar boos aan. De groep is nu tot stilstand gekomen.

"Is de Me-too beweging nog niet in jouw dorp gearriveerd!" het meisje kijkt hem kwaad aan.

Ik doe alsof een etalage mij enorm interesseert en kijk in het spiegelende glas wat er verder achter me gaat gebeuren.

De jongen schampert: "Jij bent gewoon jaloers omdat jij zelf niet zo iets hebt."

Auw, ik denk niet dat die woorden op prijs gesteld zullen worden.

Het meisje gooit haar hoofd in haar nek, haar ogen flikkeren vervaarlijk.

"Wat jij van mijn achterwerk vindt, interesseert me geen reet!"

Gegrinnik al om.

"Nogmaals, is de Me-too beweging nog niet gearriveerd in jouw dorp?" herhaalt ze haar vraag op dringende toon.

"Ach, dat was toch een onschuldige opmerking," vindt de jonge gast zelf en haalt zijn schouders op.

"Oh ja, onschuldig? En wat is het volgende onschuldige dat er gebeurd? Een 'onschuldige' hand op die kont, een 'onschuldig' afgedwongen kus, een 'onschuldige' aanranding?" haar ogen spuwen vuur.

"Dat zou ik nooit doen! Kom nou, ben jij gek?"

Ze kijkt hem nog een keer indringend aan.

"Dan zou ik die woorden daar voortaan ook aan toe voegen: nooit meer doen!"

De groep kuiert verder, duwend en giechelend.

De jeugd van tegenwoordig: als ze op elkaar letten en elkaar af en toe de les lezen, valt het allemaal wel mee.

20 augustus 2025

Een stok om te slaan

 Of je het nu wilt of niet, regelmatig pik je gesprekken tussen anderen mee, en dan kun je de leukste en de raarste dingen horen.

Zo ook recentelijk, tijdens de wekelijkse boodschappen bij de supermarkt. Voor me lopen twee vrouwen, een oudere en een jongere. Moeder en dochter denk ik nog voordat ik in het gesprek wat ze voeren val.

"Maar oma, wat er daar blijft gebeuren is toch onmenselijk?"

Oma en kleindochter dus.

"Ik weet het niet, kind, het zijn toch terroristen die ze willen pakken?"

De kleindochter is het daar niet mee eens.
"Wat de een een terrorist noemt, is voor een ander een vrijheidsstrijder!"

Oma zucht: "Tja, dat klopt. In de Tweede Wereldoorlog waren het voor de Nazi's terroristen, hier werden ze als Verzetshelden vereerd. 't Is inderdaad van welke kant je het bekijkt. Maar niet te min, Israël heeft het recht zich te verdedigen."

Zij, en ik, lopen richting de verzameling scan-kassa's.

"Maar oma," de kleindochter denkt er toch iets genuanceerder over. "Hoeveel onschuldige slachtoffers moeten er vallen voordat verdedigen overgaat in aanvallen?"

Oma zucht maar weer eens.

"Kind, ik weet het, het is een moeilijke en lastige situatie daar. Ik moet bekennen, ik ben zo gewend om zeer kritisch te zijn op commentaar tegen Israël, vanwege hun geschiedenis, maar soms weet ik gewoon niet wat ik er van moet denken."

Ze zijn bijna klaar met het afwikkelen van hun boodschappen.

"Maar ik vraag me toch iets af," zegt oma, terwijl haar kleindochter afrekent met haar pinpas. "De Mossad, dat is toch een van de beste veiligheidsdiensten in de wereld? Die waren toch gewaarschuwd voor die aanslag op 7 oktober? Waarom hebben zij dan de beveiliging niet opgeschroefd? Geloofden zij het niet, hebben ze het beste er maar van gehoopt of hebben ze het gewoon genegeerd, en gedacht: mocht het er toch van komen, dan heeft de regering een stok om keihard mee te slaan?"

Mij valt een "service-moment" - steekproef, controle, of hoe ze het tegenwoordig ook noemen - ten deel, dus hoor ik het antwoord van de kleindochter op de gedachtegang van haar oma niet als zij door de schuifdeuren naar buiten lopen.

Het geeft wel te denken, zou het kunnen?

17 augustus 2025

De geschiedkundige grens, waar je leg je die?

Een van mijn hobbies is mensen kijken, je ziet en hoort de leukste en de raarste dingen!

Zoals zeer recentelijk, op een terrasje in de stad. Een groep mannen en vrouwen strijkt neer en verzamelt tafels en stoelen om als groep bij elkaar te kunnen zitten. Collega's van elkaar, lijkt mij. Het gesprek gaat in eerste instantie over een werkopdracht die succesvol is afgerond en daarna zetten ze met z'n allen de wereld recht.

"Poetin wil gewoon de oude Sovjet Unie terug," legt een van de mannelijke collega's uit.
Een van zijn vrouwelijke collega's haakt daar op in:
"Als Trump dat toestaat dan is echt het hek van de dam!"

"Hoezo, dan stopt hij niet bij Oekraïne, bedoel je?"

Ze schudt haar hoofd: "Buiten dat, wat denk je dat er dan in Amerika van Trump zelf gebeurd? Het schept een precedent, eentje die uiteindelijk niemand zal willen. De Sovjet Unie, terug naar de oude voormalige grenzen van weleer. Maar welk weleer?"

De reacties van haar collega's maken duidelijk dat de rest niet echt snapt waar ze het over heeft. Ze besluit een geschiedenislesje te geven.

"Amerika, voordat de voormalige immigranten uit Engeland, Ierland, Holland, Duitsland, Scandinavië, Polen enz enz het Wilde Westen temden was dat grondgebied van de inheemse bevolking, de Indianen. Die kunnen, in navolging van Poetin, hun eisen op tafel gooien en eisen dat al de nazaten van deze, voor hen, illegale immigranten, het land verlaten. Hetzelfde kan in Zuid-Amerika, Australië en Nieuw Zeeland gebeuren. Als Poetin terug naar een oude situatie mag, dan zij ook.

Dan staan in Afrika stammen op om hun voormalige grondgebieden terug op te eisen met de boodschap: voordat jullie Westerlingen hier de boel kwamen verdelen, sloegen wij onze buurstammen met gemak de hersenen in en maakten ze tot slaaf, gelieve terug te gaan naar waar jullie voorouders vandaan kwamen, dan gaan we daar weer rustig mee verder. Als Poetin terug mag naar een oude situatie, dan zij ook.

En in Europa laat ten eerste Oostenrijk zich horen: Leuk en aardig Poetin, maar van Hongarije blijft je af, dat was voorheen, voor de tijd van de Sovjet Unie, onderdeel van ons Habsburgers' Rijk enne, een groot deel van Oekraïne ook trouwens, dat willen wij dus ook terug. Ondertussen roert Erdogan zich, maakt geen vrienden in Oostenrijk of in Rusland door verschillende Oost-Europese landen, zoals Hongarije, op te eisen om het al oude Ottomaanse Rijk te willen herstellen, dat betreft dus bijna heel het Middellandse Zee gebied, van Noordoost, Oost tot het Zuiden van deze zee, lost daarmee wel gelijk de huidige genocide in Gaza op, het huidige Israël inclusief de Gaza hoort bij zijn Ottomaanse Rijk.
En krijgt gelijk Meloni van Italië op z'n dak: die wil het aloude Romeinse Rijk in ere herstellen, dus Erdogan en Oostenrijk kunnen hun plannen laten varen en als Zuid en Midden-Europa zich ook wil voegen naar de oude grenzen, de Romeinen zaten per slot van rekening tot aan de Schotse grens. En krijgt dan gelijk ruzie met de Scandinaviërs die Engeland als onderdeel van hun Noormannen domein opeisen. Als Poetin terug naar een oude situatie mag, dan zij ook.

Maar dan wordt China wakker, en gooit Dzjengis Khan in het strijdtoneel: van geheel Oost-Azië, Centraal-Azië, Sovjet Unie, Midden-Oosten, het Ottomaanse Rijk en Europa tot en met Oostenrijk hoort nu bij hen. Als Poetin terug mag naar een oude situatie, dan zij ook."

Ze neemt een adempauze en kijkt haar collega's aan: "Dus, welke geschiedkundige grens houden we aan?"

Een van haar mannelijke collega's heft zijn glas op naar haar. 
"En dan is het maar te hopen dat de Neanderthalers zich niet gaan roeren, dan kunnen wij Homo Sapiens wel helemaal opstappen!"

Zo zie je maar weer: als je iets van vroeger terug in het leven wilt roepen, vraag je dan altijd af: wat kwam er voor dat vroeger? Geschiedenis, daar moet je alleen van willen leren, en voor de rest met rust laten!

10 augustus 2025

Hoezo, ongezond?

Een van mijn hobbies is mensen kijken, je ziet en hoort de leukste en de raarste dingen!

Zoals zeer recentelijk, op een terrasje in de stad. Een man en een vrouw zitten samen aan een tafeltje, een beetje schuchter naar elkaar te kijken. Vast een "first date" denk ik. Hun bestelling wordt net gebracht, voor hem een zuinig glaasje bronwater, voor haar een biertje. Dan duikt zij in haar tas en haalt er een pakje sigaretten uit. Voordat ze tijd krijgt om er een aan te steken kan hij zich niet meer inhouden.

"En je rookt ook nog! Alcohol EN roken, dat is toch hartstikke ongezond!" brengt hij uit.

Ze kijkt hem aan, haalt diep adem en zegt dan op nuchtere toon:

"Gezond, gezond, wat is er tegenwoordig nog gezond? Frisse lucht? Dat bestaat niet meer, met elke ademteug krijg je een lading micro-plastic binnen. Verse groente dan? Bestaat ook niet meer, overal zit pfas en bestrijdingsmiddelen op. 

Dan heb je nog de o zo gezonde geopolitieke situatie met een gek in de Verenigde Staten van Amerika die een handelsoorlog begint, zo dadelijk stukken grond van een andermans land aan de agressor gaat schenken en toch de Nobelprijs voor de Vrede verwacht. Dan die agressor, die noodgedwongen bij gebrek aan eigen kanonnenvoer zijn toevlucht dan maar neemt in het importeren van kanonnenvoer uit een van zijn weinige nog bevriende landen. En dan is er nog een gek in het Midden-Oosten die de genocide die de nazi's ooit op zijn volk hebben losgelaten nog eens dunnetjes overdoet op de Palestijnen. Hoezo gezond?"

Dan glimlacht ze lief en legt een zachte hand op zijn arm. Hij is te verbouwereerd door haar spraakwaterval om ook maar iets te zeggen. 

"Gun mij dan maar mijn natje en droogje op zijn tijd, dan gaan wij vast een gezellige tijd tegemoet." 

Ik kan haar geen ongelijk geven, ik drink en rook namelijk ook 😉